پایان نامه دوره کارشناسی ارشد تبلیغ و ارتباطات فرهنگی
عنوان :
جایگاه تبلیغ دینی در سیاست ها و برنامه ریزی های فرهنگی کشور :
بررسی تطبیقی پنج دوره برنامه های توسعه کشور و سند چشم انداز بیست ساله
(براساس اسناد مکتوب)
استاد راهنما :
جناب آقای دکتر امیر عبدالرضا سپنجی
استاد مشاور :
جناب آقای دکتر حسن خجسته باقرزاده
اسفندماه1391
برای رعایت حریم خصوصی نام نگارنده پایان نامه درج نمی شود
(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)
تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)
چکیده :
هدف از اجرای این پژوهش، بررسی جایگاه تبلیغ دینی درسیاست ها وبرنامه ریزی های فرهنگی کشور، بررسی تطبیقی پنج دوره برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی کشور وسندچشم انداز بیست ساله است. از آنجا که این پژوهش، کاربردی می باشد و در زمره تحقیقات کیفی قرار دارد، از روش مطالعات اسنادی استفاده شده است. محتوای مورد تحقیق را پنج برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی جمهوری اسلامی ایران وسندچشم انداز بیست ساله کشور تشکیل می دهد. باتوجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش، دربرنامه اول ودوم ازالگوی خاصی برای تدوین بخش فرهنگ استفاده نشده است. توجه به بخش فرهنگ وتبلیغ دینی در برنامه ریزی فرهنگی برنامه اول ودوم بسیارضعیف بوده است بطوریکه در برنامه اول تنها یک تبصره از52تبصره ودر برنامه دوم 6 تبصره از 101 تبصره به حوزه فرهنگ وتبلیغ دینی پرداخته است. از برنامه سوم به بعد برنامه ها با دید واقع بینانه تری تنظیم شدند وهرچه رو به جلوتر حرکت کردیم بیشتر اصول برنامه ریزی در برنامه ها رعایت شده است، بطوری که برنامه پنجم نسبت به دیگربرنامه ها جامع تر است. بابررسی صورت گرفته مشخص شدکه برنامه ریزان کشور از الگوی توسعه گرا برای تدوین برنامه های سوم، چهارم وپنجم استفاده نموده اند.درتمام برنامه ها رویکرد مصداق گرایانه به ارتباط دین وفرهنگ مشاهده شد. فقط برنامه های چهارم وپنجم توسعه بعد از سندچشم انداز بیست ساله تهیه وتدوین گردیده اند. براساس مشاهدات صورت گرفته در سندچشم انداز بیست ساله فرهنگ وتبلیغ دینی به خوبی مورد توجه قرارگرفته است. طبق بررسی انجام گرفته بخش فرهنگ در برنامه های چهارم وپنجم منطبق بر اهداف ترسیم شده در سندچشم انداز بیست ساله است.
فرهنگ مجموعه ای از باورها، آیین ها، اندیشه ها، آداب و رسوم و ارزش های حاکم بریک جامعه است. به عبارتی دیگر فرهنگ مقوله ای است که در سطح جامعه وگروه و در تعامل میان این دو معنا پیدا می کند. در واقع فرهنگ مقوله ای فراگیر است و انسانها به صورت خودآگاه و ناخودآگاه از آن بهره مند می گردند و بر آن تأثیر می گذارند . فرهنگ مهمترین عامل در شخصیت دادن و شکوفا نمودن استعدادهای نهفته افراد جامعه به شمار می رود و بیانگر هویت یک اجتماع است. هر جامعه ی انسانی، دارای فرهنگ خاص خود می باشد که ریشه در تاریخ، آداب، رسوم، زبان، دین و اعتقادات آن جامعه دارد. فرهنگ از دیرباز مورد توجه اقشار مختلف جامعه به خصوص اندیشمندان و سیاستمداران بوده است و از زمانی که به عنوان مبنای توسعه شناخته شد، توجه به آن فزونی یافت. از این زمان به بعد هر جامعه و کشوری که به دنبال توسعه است، باید به ریشه های فرهنگی خویش توجه نموده و گامهای اساسی در جهت اشاعه و توسعه آن بردارد.(پهلوان،1390)
تبلیغات یکی از ابزارهای مهم ارتباطی در عرصه های مختلف اعم از فرهنگ، کسب و کار و … می باشد. موفقیت یا عدم موفقیت بسیاری از سازمانها، شرکت ها و یا حتی دولتها در گرو فعالیتهای تبلیغاتی آنهاست. تبلیغ تلاشی است جهت برقراری یک ارتباط متقاعد کننده برای تغییر یا ثبات نگرش افراد که بیانگر رفتار آینده آنهاست و بدون شک تبلیغات می تواند نیرویی قوی برای تغییر باشد .
تبلیغ دینی نیز از این قاعده مستثنی نیست و پیش از هزارو چهارصد سال است که استمرار دارد و استمرار این امر بی شک تأثیرگذار است و ثمرات بیشتر و پربارتری را همراه خود خواهد داشت .
اما رابطه تبلیغ دین و فرهنگ چگونه است و چگونه باید باشد. نظریات مختلفی پیرامون این ارتباط وجود دارد برخی مانند: هافستد و دورکیم معتقدند که دین محصول فرهنگ است.
برخی دیگر معتقدند دین از عوامل فرهنگ ساز است و رویکرد سومی که نسبت به این دو وجود دارد این است که دین منشأ فرهنگ سازی است. اینجاست که این سؤال به ذهن خطور می کند که جایگاه واقعی تبلیغ دین در فرهنگ چیست و میزان تأثیرگذاری آن تا کجاست. برای یافتن پاسخی معقول و منطقی باید به کاوشی عمیق پرداخت .